Sonuçta üretimde yanlış olan bir şey yoktur.Üretim insanların ihtiyaçlarını karşılamak için vardır fakat üretilenlerin dağıtılmasında ve biriktirilmesinde problem vardır.Yoksul insanlar üretimden yeteri kadar pay alamamaktadır.Sermaye sahipleri ve güç ve iktidar sahipleri gücü ve zenginliği paylaşmak istememekte ve sonuç olarak bu güç ve sermaye daha sonra kendileri için sorunlar yaratmaktadır.Bu sorunla baş edebilmek için toplumlar kendilerini iyileştirecek mekanizmalara ve çözüm yollarına başvurmuş ve başarılı olabildikleri ölçüde mutlu olabilmişlerdir. Kitapta Nefret kavramından da söz edilmektedir.Nefretin boyutları kimi zaman fazladır kimi zaman ise azdır. Fakat bu nefretin azaltılması da mümkündür sevgi haftası gibi. Bayramlar ve özel günler bu nefretin giderilmesini sağlamaktadır. Düşünce suçu kavramından söz edilmektedir kitapta. Düşünce suçu bilindiği gibi yasalarımıza göre artık suç değildir.Bir zamanlar ülkemizde de düşünce suçu kavramı vardı fakat özgürlüklerin artmasıyla birlikte artık düşünce suçu diye bir kavram yoktur.Düşünmenin engellenmesi aslında o kişinin özgürlüğüne yapılmış çok ağır bir müdahaledir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder